 |
| Aan Rijsels Place de la République. |
Ik wilde deze blog eigenlijk (her)beginnen met een banale post over Rijsel, maar het zou ongepast zijn om na 13 november 2015 te schrijven over Frankrijk zonder de gebeurtenissen van afgelopen vrijdag te vermelden. Ook al woon ik in Rijsel en niet in Parijs - de Noord-Franse stad ligt er op zo'n slordige 200 kilometer van - toch is de sfeer hier niet meer dezelfde als voor die bewuste vrijdag de 13de. Je hoeft eigenlijk zelfs niet per sé in Frankrijk te wonen om te voelen dat er iets veranderd is: in België, in Nederland en in al onze andere buurlanden zijn mensen meer op hun hoede. Bij ieder willekeurig alarm van een politiewagen of ambulance houdt iedereen even zijn adem in. En toch gaat het leven gewoon door, zoals het altijd doet.
Naast onrustigere burgers, zie je nu na 13/11 ook meer beveiliging in de Franse straten. Het was nochtans al een vertrouwd beeld om militairen met wapen in de straat te zien patrouilleren, in Frankrijk is dat gewoon zo, en ook aan de ingang van menig grote winkel een bewaker aan te treffen. Maar nu lijkt het aantal bewakers in winkelcentra verdubbeld te zijn. Wanneer je ze voorbijgaat, vragen ze je plots of je de inhoud van je tas wil laten zien. Je merkt nu ook vaker dan anders politiewagens op die hun ronde doen in de stad. Om het nog niet te hebben over de grensovergangen waar de politie nu de koplampen van haar auto's duchtig laat schijnen op de voorruit van de een voor andere aanschuivende chauffeur. Ach ja, we gaan er niet over klagen, maar het is nog maar de vraag of ze in die files aan de grenzen een van de gezochte terroristen zal aantreffen.
 |
| Een tweede herdenkingsplaats op Rijsels Place de la République, vlak naast le Palais des Beaux Arts. |
Desalniettemin, ik woon graag in Frankrijk, en dan meer bepaald in Rijsel. Lille is maar net de grens over (echt waar, op 20 kilometer sta je weer op Vlaamse bodem), maar het zit hem in de kleine dingen. Het brood is hier duurder, maar lekkerder; de wijn is dan weer goedkoper. Op iedere hoek van de straat vind je een 'Tabac', een soort van krantenwinkel waar je onmiddellijk ook een koffie kan drinken en een koffiekoek kan nuttigen. En de cafeetjes met terrasjes: of de regen nu met bakken uit de lucht valt, of het vriest dat het kraakt, of je als cafébaas slechts een straatsteen ter beschikking hebt om een tafel met stoeltjes op neer te poten, de Fransen moeten en zullen hun (Belgisch) bier op een terras drinken, al dan niet om er een sigaretje bij te kunnen roken. Al laat dat biertje misschien nu een nog iets bitterdere nasmaak achter.
Het is op 200 kilometer van Parijs, maar ook hier worden de slachtoffers van de aanslagen in de Franse hoofdstad herdacht. Met bloemen, kaarsen, teksten, tekeningen en een grote banner op Rijsels eigen Place de la République. Dat plein bevindt zich vlak naast de stad haar Palais des Beaux Arts, waar momenteel de tentoonstelling 'Joie de Vivre' ('Levensvreugde') loopt. Want Frankrijk zal zich hier doorslaan en er sterker uitkomen. En opnieuw lachen. En 13/11/15, net zoals 7/01/15, zal nooit vergeten worden. Vive la République, et vive la France.
No comments:
Post a Comment