8 maart. Internationale vrouwendag. Een dag die wortels heeft in het begin van de twintigste eeuw, toen vrouwen staakten wegens slechte werkomstandigheden. Een dag die staat voor wat vrouwen de afgelopen honderd jaar al bereikt hebben op sociaal, politiek en economisch vlak. Een dag die wereldwijd geëerbiedigd en gerespecteerd wordt. En toch ben ik de mening toegedaan dat enkel vrouwendag vieren en de mannelijke tegenhanger buiten beschouwing laten nooit volledige gendergelijkheid kan symboliseren.
Begrijp me niet verkeerd, er moet een dag zoals 8 maart zijn. Ik wil ook dat vrouwen in Saudi-Arabië met de auto mogen rijden. En het stemt me zeer droevig wanneer ik lees dat 90% van de Egyptische vrouwen besneden is. Ook ik vind het verkeerd als ik merk dat moslima's een hoofddoek dragen, of zelfs een nikab, niet om hun god te respecteren, maar om te verhinderen "dat ze het mannelijke geslacht zouden verleiden". Ook ik kan het niet hebben dat vrouwen in de (inter)nationale politiek een pak minder vertegenwoordigd zijn dan hun mannelijke collega's.
In wat wij de "westerse wereld" noemen zijn we tevens nog niet van geslachtsongelijkheid verlost. Het manifesteerde zich nog maar deze ochtend, toen ik mijn mailbox opende: "Speciaal voor vrouwendag: drie nagellakjes!" Een reclamemail van een kledingketen die ik niet nader wil noemen. Want inderdaad, vrouwendag moeten we vieren met nagellak, cupcakes en witte wijntjes, niet?
Genderongelijkheid is bij ons overal aanwezig. Omdat we het sociaal aanvaard hebben. Stap nog maar een krantenwinkel binnen en het slaat je al om de oren. Wanneer je op zoek gaat naar een zogeheten "magazine voor vrouwen", kan je kiezen tussen de Flair of de Libelle. Maar indien je je zinnen hebt gezet op een weekblad waarin de opinie van een vrouwelijke columniste centraal staat, of een magazine toegewijd aan de laatste vrouwelijke sportprestaties, dan ga je nog even op je honger moeten blijven zitten.
"Genderongelijkheid is bij ons overal aanwezig. Omdat we het sociaal aanvaard hebben."
Beste dames, we houden ongelijkheid van vrouwen tegenover mannen deels zelf in stand. Iedere dag opnieuw erger ik mij aan de manier waarop vrouwen worden weergegeven in de media. Close-ups van dik gestifte lippen en glanzende, gladgeschoren benen. Zet de televisie aan, sla een modeblad open of surf gewoon naar YouTube. Dergelijke beelden zijn alomtegenwoordig. Draai het eens om en plaats een man in zo'n close-up. Hoe ongemakkelijk zou dat voor de meesten niet aanvoelen? Vrouwen in die stijl framen, absoluut geen probleem. Maar toch geen man, zeker? Een recent voorbeeld: er zijn talloze meningen neergeschreven - zowel door mannen als door vrouwen - over de jurken waarmee actrices rond kuierden over de rode loper tijdens de Oscars. En wat de mannen droegen, hoeveel is er daarover getweet?
Wat ik wil zeggen: geef de Anna Wintours, Kate Mosses en Karl Lagerfelds van deze wereld geen ál te groot podium (al is het hoogstwaarschijnlijk mijn eigen negatieve mening over de mode-industrie die hier iets te veel doorsijpelt). Maar daar begint het al, de mode: wat je wel en wat je niet mag dragen. En hoe je het moet dragen. Gasten, als jullie een rok willen dragen en jullie nagels van een kleurtje willen voorzien - en niet zomaar voor Aalst carnaval - echt, be my guest.
Maar het ongelijkheidsprobleem doet zich niet enkel voor in de mode-industrie. Het zit ook in het beeld dat wij in ons hoofd hebben over beide geslachten. Nog een voorbeeldje: vrouwen die hun oksels scheren vind ik dik oké. Ik speel zelf een contactsport en geloof me, het is allesbehalve aangenaam om spelenderwijs onder een bezwete, serieus behaarde oksel terecht te komen. Maar mannen die andere mannen scheef bekijken, omdat zij hun borstkas waxen, hun oksels scheren, of het haar van hun benen afdoen: die bekritiserende mannen genieten mijn steun evenmin. Persoonlijke hygiëne wordt altijd erg op prijs gesteld, of dat nu bij een vrouw is, of een man.
Het moet gezegd: geslachtsgelijkheid is en blijft een utopie als enkel de internationale vrouwendag zoveel aandacht krijgt. Wanneer je alleen de internationale vrouwendag viert, plaats je het vrouwelijke geslacht - naar mijn mening - automatisch in een minderwaardige positie. "Want vrouwen hebben zo een dag nodig." En, haters gonna hate, het is discriminerend tegenover mannen. Er bestaat daadwerkelijk een internationale mannendag: die wordt ieder jaar gevierd op 19 november, gewoon nog niet zo lang en helemaal niet in evenveel landen als de internationale vrouwendag. Hoe wil je gelijkheid tussen beide geslachten bereiken als je ze allebei anders behandelt? Dat gaat niet, de ongelijkheid blijft gewoon behouden.
Volledige geslachtsgelijkheid is trouwens onmogelijk. Tenzij je Buffy Summers heet en 'De Uitverkorene' bent, ga je als vrouw fysiek steeds hemelsbreed verschillen van een man. Om het maar even te illustreren: je mag nog zo hard trainen en werken aan je lichaam als je wil, vrouwen gaan altijd meer vetten en water hebben in hun lichaam dan mannen. Allemaal met het oog op de voortplanting. En mannen mogen nog zo hard proberen als ze willen, het ziet er niet naar uit dat ze gauw kinderen op de wereld zullen kunnen zetten. Wat niet wil zeggen dat er niet moet worden geijverd voor gelijkheid op alle vlakken waar die wel mogelijk is. (Gelijkheid in loon! Gelijkheid in opleiding! Gelijkheid in respect!) Maar er gaan altijd zaken zijn waarin een man beter is dan een vrouw en vice versa, of dingen die een vrouw wel kan en een man niet, en omgekeerd.
Zoals ik het zie, komt de internationale vrouwendag pas volledig tot zijn recht, als de internationale mannendag evenveel aandacht krijgt. Dat, of roep een algemene internationale dag van gendergelijkheid in het leven. Dan pas wordt er gestreden met gelijke wapens. Dan pas geeft het blijk dat beide geslachten elkaar evenveel respecteren. Dan pas ziet het ernaar uit dat beide geslachten evenveel om elkaar geven. Dan pas is er gelijkheid.
Trouwens, wat zouden de mannen willen voor hun dag? Ook drie potjes nagellak?
Maar het ongelijkheidsprobleem doet zich niet enkel voor in de mode-industrie. Het zit ook in het beeld dat wij in ons hoofd hebben over beide geslachten. Nog een voorbeeldje: vrouwen die hun oksels scheren vind ik dik oké. Ik speel zelf een contactsport en geloof me, het is allesbehalve aangenaam om spelenderwijs onder een bezwete, serieus behaarde oksel terecht te komen. Maar mannen die andere mannen scheef bekijken, omdat zij hun borstkas waxen, hun oksels scheren, of het haar van hun benen afdoen: die bekritiserende mannen genieten mijn steun evenmin. Persoonlijke hygiëne wordt altijd erg op prijs gesteld, of dat nu bij een vrouw is, of een man.
Het moet gezegd: geslachtsgelijkheid is en blijft een utopie als enkel de internationale vrouwendag zoveel aandacht krijgt. Wanneer je alleen de internationale vrouwendag viert, plaats je het vrouwelijke geslacht - naar mijn mening - automatisch in een minderwaardige positie. "Want vrouwen hebben zo een dag nodig." En, haters gonna hate, het is discriminerend tegenover mannen. Er bestaat daadwerkelijk een internationale mannendag: die wordt ieder jaar gevierd op 19 november, gewoon nog niet zo lang en helemaal niet in evenveel landen als de internationale vrouwendag. Hoe wil je gelijkheid tussen beide geslachten bereiken als je ze allebei anders behandelt? Dat gaat niet, de ongelijkheid blijft gewoon behouden.
Volledige geslachtsgelijkheid is trouwens onmogelijk. Tenzij je Buffy Summers heet en 'De Uitverkorene' bent, ga je als vrouw fysiek steeds hemelsbreed verschillen van een man. Om het maar even te illustreren: je mag nog zo hard trainen en werken aan je lichaam als je wil, vrouwen gaan altijd meer vetten en water hebben in hun lichaam dan mannen. Allemaal met het oog op de voortplanting. En mannen mogen nog zo hard proberen als ze willen, het ziet er niet naar uit dat ze gauw kinderen op de wereld zullen kunnen zetten. Wat niet wil zeggen dat er niet moet worden geijverd voor gelijkheid op alle vlakken waar die wel mogelijk is. (Gelijkheid in loon! Gelijkheid in opleiding! Gelijkheid in respect!) Maar er gaan altijd zaken zijn waarin een man beter is dan een vrouw en vice versa, of dingen die een vrouw wel kan en een man niet, en omgekeerd.Zoals ik het zie, komt de internationale vrouwendag pas volledig tot zijn recht, als de internationale mannendag evenveel aandacht krijgt. Dat, of roep een algemene internationale dag van gendergelijkheid in het leven. Dan pas wordt er gestreden met gelijke wapens. Dan pas geeft het blijk dat beide geslachten elkaar evenveel respecteren. Dan pas ziet het ernaar uit dat beide geslachten evenveel om elkaar geven. Dan pas is er gelijkheid.
Trouwens, wat zouden de mannen willen voor hun dag? Ook drie potjes nagellak?
No comments:
Post a Comment